Severni Kučaj se prostire između Đerdapske klisure i Peka i delom je u granicama Nacionalnog parka Đerdap. Planinski predeo se prostire severno od Kučeva i Majdanpeka. Severni Kučaj čine oštri, izuvijani grebeni, gde putevi najčešće idu po samom vrhu grebena, nudeći vidikovce po retkim proplancima koje srećemo na ovom prostoru izuzetno guste i bujne šume. Severni Kučaj uglavnom čine stene kristalastih škriljaca, granita i gabra, samo manji deo čini krečnjak. Na Severni Kučaj se nadovezuje masiv Liškovca, koji je sa Severnim Kučajem spojen preko Tatarskog Visa i Babinog Mašila.
PROGRAM AKCIJE
nedelja, 21. januar 2018.
07:00 časova – Polazak iz Skerlićeve ulice od Hrama Svetog Save. Vožnja preko Požarevca, Rabrova i Turije. Poseta manastira Tumane (zadužbina Miloša Obilića – XIV vek ).
Manastir Tumane osnovan je u drugoj polovini XIV veka, kao zadužbina kosovskog junaka Miloša Obilića. Loveći u gustim šumama, Miloš nehotice ranjava svetog pustinjaka Zosima. Ponevši ga ka svome dvoru da mu izvida rane, na mestu gde se danas nalazi crkva, vitez ču poslednje reči pustinjaka: „Tu me mani i pusti me da umrem“. U znak pokajanja za nenamerno ubistvo svetitelja, Miloš Obilić poče da zida crkvu. Došavši do krova, primio je pismo od kneza Lazara u kome ga vladar poziva da tu dokle je stigao mane zadužbinu i pođe u boj na Kosovo. Po slavnoj kneževoj i Miloševoj smrti, pobožan narod završi manastir i dade mu ime Tuman.
Manastir je bio živ i u najteže dane turskoga ropstva, kao mesto na kome je narod dolazio tražeći leka svojim bolestima i neduzima. U njemu su čak i u kasnom srednjem veku prepisivane knjige. Stradao je sa svojim narodom
u koćinoj krajini, Prvom i Drugom ustanku. Voljen i poštovan uvek je vaskrsavao iz ruševinama, obnavljan rukama vrednih vernika i hodočasnika. Staru manastirsku crkvu do temelja je srušio 1910. godine predsednik golubačkog sreza, budući zavistan razvoju i napretku svetinje. Minirao jecrkvu na praznik Cveti. Svodovi su se porušili na narod, no zaštitom Svetoga Zosima niko od naroda nije povređen.
Od manastira Tumane vozimo se do sela Krivača odakle polazimo na pešačenje. Staza vodi preko vrha Venac (558 m) i Sokolovica (532 m), koji se nalazi nad kanjonom reke Brnjice. Uživanje u prelepim vidicima a zatim spust do Golupca u klisuru Dunava.
Nakon pešačenja posetićemo srednjovekovnu tvrdjavu Golubac.
Foto: By Erik Cleves Kristensen – Golubac Fortress
Golubački grad ili Golubac je srednjovekovna tvrdjava, spomenik kulture od izuzetog značaja. Nalazi se u Nacionalnom parku Đerdap, na desnoj obali Dunava, 4 km nizvodno od današnjeg naselja. Smeštena je na visokim liticama, na mestu na kom se reka sužava, na samom ulazu u Đerdapsku klisuru.
Tvrđava je građena lepezasto i sastoji se od tri dela: prednjeg, zadnjeg i gornjeg grada (sa citadelom). Čini ga ukupno 10 kula i dve velike kolske kapije. Ispred tvrđave je bilo civilno naselje, o čemu danas svedoče samo neki delimično istraženi objekti.
Golubac je imao burnu istoriju. Tokom srednjeg veka, vodile su se mnoge bitke oko njega, naročito između Osmanskog carstva i Kraljevine Mađarske. Od 1867. godine, predat je srpskom knezu Mihailu Obrenoviću. U savremeno doba Golubac je popularna turistička atrakcija na Dunavu. Tokom 2012. godine je započet projekat revitalizacije tvrđave u okviru kojeg je izgrađena obilaznica i tunel.
Na kraju dana planirana je pauza za kafu i okrepljenje. Očekivano vreme dolaska u Beograd je oko 21.00 čas.
Oprema: planinarska, primerena vremenskim uslovima
Hrana: iz ranca
Cena: prevoz 1300,00 dinara
Prijava SMS porukom, imejlom ili na sastanku kluba. Sastanci kluba održavaju se svakog utorka od 19 do 21 čas u SC „Olimp“ kod Cvetkove pijace, ul. Vjekoslava Kovača 11, lokal 2. Uz prijavu dostaviti broj planinarske kartice, lične karte i naziv kluba čiji ste član.
Vodiči: Zoran Živanović, tel. + 381 64 295 6469, e-mail: zokizivanovic@gmail.com
Milanka Arsić, tel. +381 64 182 4440, e-mail: milanka.arsic@gmail.com